top of page
Handabdruck.jpg

Kinderverse:

Fingerverse

Fingerverse werden mit den fünf Fingern einer Hand gespielt. Man beginnt fast immer mit dem Daumen. Die meisten Sprüche bestehen aus fünf bis sechs Versen, wobei dem kleinen Finger am Schluss in der Regel zwei Verse gewidmet sind.

Dass ischt der Tüümmo,

der daa schittlot d Früümme,

deer daa lisst schi zämu,

deer daa treit schi heim

und der Chleine,

deer isst schi alli üff!

Deer ischt ins Wasser gschtizt,

deer het nu üssagizogu,

deer het nu heimgitreit,

deer het nu ins Bettji gleit,

und der chlei Schnick-Schnack

het nu wider üffgweckt.

Deer gseet im Teich an Fisch,

deer gseet im Teich an Frosch,

deer gseet im Teich an Chrebs,

deer gseet im Teich an Wurm

und deer rieft

mier ischt ds Wasser z nass,

und chlättrot uff du Trum.

Schnipp, schnapp schnalz,

an Spinna hockt im Nätz;

bri, bra brei,

an Chrotta hockt uff dum Stei;

trii, traa, tröüm,

an Vogil hockt uff dum Böüm;

schrii, schraa, schree,

as Chrebsji hockt am See;

tii, taa, tugga

uff der Lampa hockt an Mugga.

Im Stall, daa hets an Ratta,

dii schlaaft imma Näscht uss Watta;

im Stall, daa hetts an Stier,

deer triicht zum z Nacht as Bier;

im Stall, daa hetts as Schaaf,

dass ischt de immer braav;

im Stall, daa hetts as Schwinggi,

dass ischt ass luschtigs Glinggi;

im Stall, daa hetts an Gitz,

der joolot, jüützt und zellt an Witz.

Dass ischt an Wägg,

dass ischt an Stägg.

Deer rieft: an Haso;

deer rieft: im Raso;

deer rieft: im Busch;

deer rieft: husch, husch!

Und der chleinscht Fratz rieft:

piff, paff puff!

Ich bi der Dracho Fritz

und frässu Fiir und Hitz;

ich bi der Dracho Franz

und tanzu der Drachutanz;

ich bi der Dracho Spatz

und ha an schööne Platz;

ich bi der Dracho Mutz

und brummu "gopfritschtutz"

ich bi der Dracho Brünett

und schlaafu in miinum Bett.

Deer seit bim Rägo:

daa wird mu nass.

Deer seit bim Rägo:

dass ischt kchei Gschpass.

Deer seit bim Rägo:

daa gaani nit üss.

Deer seit bim Rägo:

daa bliibi im Hüss.

Der Chleinschto seit:

i magg nit uff d Sunna waartu,

ich gaa mit dum Schirum

in du Chindergaartu.

Füüf Neegerli uss Affrikaa

löüffunt daa dum Wägli naa.

Schii löüffunt ooni Strimpf und Schüe

ganz gmietlich gägs du Urwaald züe.

Der eerschto trifft as Affji aa,

dass macht mu gmietlich alles naa;

der zweito hocket am Wasser und schlaafot i,

plumps, uff z maal daa kchiit är dri;

der dritto gseet an groossi Schlanga gaa

und löüfft archlipfte grad dervaa;

der vierto will an Tiger plaagu,

husch, tüet nu sälbscht der Tiger jagu;

der füüfto sitzot uff dum Stei,

daa chunt an griene Papagei

und riisst dum aarmu Tropf

di schöönschtu Chrüüsle uss dum Chopf.

Im Zoo hetts an Tiger

deer isst am liebschtu Ziger;

im Zoo hetts as Krokodill,

dass ischt am liebschtu Bäsustill;

im Zoo hets an Papagei,

deer isst am liebschtu Spiegilei,

im Zoo hetts an Geiss,

die frisst am liebschtu heiss,

im Zoo hetts an Elefant,

deer isst am liebschtu vam Tällerrand.

Im Zoo, daa ischt an Aff,

deer ischt ganz paff;

im Zoo, daa ischt an Leww,

deer schlaaft am liebschtu uff dum Heww;

im Zoo, daa ischt an Geiss,

dii zellt nummu biss uff eis;

im Zoo, daa ischt an Eschill,

deer chunt de nit va Feschill;

im Zoo, daa ischt an Chüe,

dii macht jetz grat d Öügu züe.

Deer geit ga Bire schittlu,

deer hilft am Böüm ga rittlu,

deer lisst di Bire üff,

deer treit schi du Bäärg ambrüff,

und der Chleino liggot ganz füül im Graass,

plumps, daa kchiit mu an Bira grad uff d Naass.

 

Deer  geit uff  Affrikaa,

deer lüegt mu trüürig naa,

deer seit: adee,  adee,

deer seit: uffwidersee,

und deer seit: pass üff am Nill,

daa hetts as groossus Krokodil!.

Dass ischt der Bäckersmaa

mit schiinum rundu Büüchji draa;

dass sind schiini vier Gsellu,

va dene will ich eww jetz verzellu:

Deer sellti alli Tägg ds Broot güet bachu,

tüet aber nummu gigelu und lachu;

deer sellti ga d Weggli verträägu,

kchiit aber grat um uff der Stäägu;

deer daa macht di Bissgwii z chleinni,

tüet z vill Zucker dri, dass Heini;

deer sellti di Torta garniierru,

tüet aber numm schiiss Gsicht verschmiru;

und jetz chunt der  aalti Bäckersmaa:

Wass ischt dass fer an Oornig daa?

Soo schimpft äär fescht mit jedum Gsell

und jagt schi fort, grad uff der Stell.

bottom of page